Lasercutter: Schroot naar precisieinstrument.

Als beetje hackerspace of wat sommige liever ‘makerspace’ zouden willen noemen ben je niks zonder wat hoogwaardige productieapparatuur.

Hieronder vallen dingen als een vinylsnijder, naaimachine, 3d printer, soldeerapparatuur, en nog veel meer.

Deze lijst kan natuurlijk niet compleet worden zonder lasersnijder.

Een eerste stap werd gezet met ”Gadget’ welke vrijwel geheel van afval gebouwd was, maar helaas vermogen en precisie tekort komt om bruikbaar te zijn voor veel meer dan koekjes.

Een zoektocht, fysiek en vooral digitaal, was een tijdje redelijk vruchteloos tot BugBlue via Marktplaats in contact gekomen was met iemand die een originele laser uit China gekocht had, maar deze tot onze minuscule verrassing niet werkend kreeg en deze wegdeed voor een ‘prikkie’ waar we via lokale crowdsourcing budget voor hadden.

Zo vond ik mijzelf op een regenachtige dag ver in Limburg waar ik in ruil voor 400 euro een doos vol chinese tekens en piepschuim meekreeg.

Na een korte analyse bleek dat de inhoud van deze doos vooral bestond uit roestig schroot met ergens een laserbuis erin en afgevuld met evil electronica en een handleiding die zelf een engrish expert niet ontcijfert krijgt.

De keuze was duidelijk, dit ding gaat niet de buurt van een stopcontact komen voordat deze grondig gesloopt gerenoveerd gehacked is.

Mijn persoonlijke mening is dat dit apparaat gebouwd is door een Chinees die in een poorly-xeroxed krantenartikel een foto van een lasercutter gezien heeft en dacht ‘mm, dat kan ik ook wel massaproduceren’.

Een kleine subset van de evilheid van dit apparaat:

• Geen beveiliging, helemaal niks, ding was niet eens geaard, al is dit volgens de handleiding makkelijk te doen met wat zoutoplossing, wat draad en een grondboor (Ja dat staat letterlijk in de handleiding).


• Grote gaten in de behuizing waardoor je braaf kan meekijken waar de laser aan het snijden is zonder dat er iets tussen je ogen en 40W onzichtbaar laserlicht zit.


• Een AC amperemeter voor het ‘laservermogen’ welke direct aan de AC input van het apparaat hing.
  
  De handleiding heeft hierover te zeggen dat je ‘m ‘ongeveer’ in de buurt van 0.8A moet hebben om te snijden, met genoeg variatie zodat ‘er gebeurd niks’ en ‘de laserbuis komt als scrapnel de behuizing uit’ beide acceptabel zijn.
  
  Normaal heeft een laser een DC mA meter op de hoogspanning.


• Koeling was op basis van geknakte dunne plastic slang, een niet-passend vijverpompje, een niet-meegestuurde emmer en de vermelding dat langer dan 10 minuten gebruiken een slecht idee is.


• De 230v bedrading had kwaliteiten als ‘fragiel’, ‘te kort’ en ‘onderbemeten’ en was vooral goed in kapot gaan op lichte aanraking.

Afijn, na een verdacht korte tijd slopen was de machine verlost van electronica, bedrading, een enkele 15w gloeilamp en wat andere restjes ‘afval’.

Over de loop van enkele maanden werd de machine langzaam voorzien van onderdelen die bruikbaarder en veiliger zijn, zoals:

• Een LAOS Open source laser contoller, geen relatie met de vakantiebestemming naar mijn weten.


• Een heel erg groot gat in de zijkant, dat snel weer opgevuld werd met een radiator en een set ventilators.


• Een arsenaal aan nieuwe slangen, slangklemmen, en een dompelpomp.


• Een emmertje Wyco satésaus, essentieel om de koeling compleet te maken.


• Een nieuwe voeding voor de laagspanningsonderdelen.


• Een wat meer zinnige russische meter die het daadwerkelijke laservermogen weergeeft.


• Een noodknop, deurschakelaars en wat andere leuke features die je ogen heel houden.

Na wat gemail met een ebay-verkoper die liever het hele bedrag terugstort dan een niet 100% positieve beoordeling krijgt is daar tegen verzendkosten een 3-tal erg goede 2e hands CO2 laserbrillen aan toegevoegd.

En toen testen… Zoals de wijze woorden van David Jones gaan: ‘I hope your next project DOESN’T work!‘. EN BEDANKT HE :-).

Uiteindelijk success, we hebben licht, eh infrarood licht?, eh brand, eh en toen was er een papiertje stuk…

Nog enkele maanden later was er een bruikbare machine die afgesteld, gecalibreerd, opgepoetst en geventileerd was.

Ah, project klaar…

Maar een project is nooit klaar, je stopt alleen met het werken eraan.

Dus: UPGRADES!

Op basis van de problemen als ‘mijn project vliegt in de fik tijdens het snijden‘, ‘mijn project valt uit elkaar voor het snijden klaar is‘ en anderen als ‘waarom snijdt hij in de rechterbovenhoek 2 lijnen‘ en ‘hoeveel kostte dit snijden nou‘ zijn er aardig wat dingen aangepast.

Zo heeft JanBee een mooie spiegel gemaakt van een harddiskplatter voor vervanging van een die gebroken was.

Er is een mooi nieuw voorpaneel gesneden voor de machine waar ook een urenteller inzit waaraan je kan aflezen hoeveel lasertijd er gebruikt is.

Om te zorgen dat je project niet verbrandt is er een air-assist op gebouwd, die continue blaast op het deel waar je aan het snijden bent, wat een nettere snijlijn geeft en beginnende brandjes meteen uitblaast.

Deze is overigens gemaakt van een paar meter siliconenslang, wat hotglue, ducttape en een compressor van een afgedankte koelvries combi.

Ook is het bed nu voorzien van een honingraat zodat niet alles er direct doorheen valt.

Is de vervangende ledverlichting netter geplaatst voor beter licht.

Is er een relais ingezet zodat de ventilatie meestart met het aanzetten van de machine.

Zijn de eindstops vervangen door optische eindstops.

Zijn er softwareupdates geweest voor betere nauwkeurigheid.

Is de machine toegangkelijk gemaakt vanaf het normale spacenetwerk voor draadloos bedienen.

Op naar de volgende lasersnijder…?

from SpaceBlogs http://ift.tt/1F8uqBv

via IFTTThttp://ift.tt/1Dubpib